„Należy przyznać, że zbawienie nasze polega tylko na miłosierdziu bożym, wcale zaś nie na zasłudze naszej lub na jakiejkolwiek rzeczy, która jest z nas. Dlatego w nim należy pokładać całą nadzieję i głęboko jemu zaufać, nie bacząc na czyny nasze, ani pomocy jakiejkolwiek od nich oczekując. Zatem istotą wiary jest: uszy nasrożyć, oczy zamknąć, na obietnicę baczyć, a myśl odwrócić od wszelkiej wartości ludzkiej lub od zasług”
Źródło:
„O prawie, które zawiera objaśnienie Dekalogu; w: Institutio religionis christianae (1559)”
Jan Kalwin